হীৰুদালৈ
মুঠি মুঠিকৈ
সৰি পৰে
ধুসৰিত সময
ধানৰ মুঠিৰ পৰা
য়িদৰে
হয পতান বিন্য়াস
তোমাৰ মুঠি নিগৰা
কাচিঁয়লিৰ বাবেই
ভাল পাবলৈ শিকিলো
এৰা পৰলীযা শব্দবোৰ
লালন-পালন কৰিছিলা
য়াক
নিজ সন্তানৰ
দৰে,
আইৰ আগৰণুৱা
ঘোঁৰাটোৰ
তেজে ট্গ-বগাই
থকা কলিজাটোত
বোৱালা কেৱল
মাতৄপূজাৰ তুলি
বিষাদৰ ক’লা দিনটি
হৈ
এটি অজুহাত পাই
গুছি গ’লা
জালিকটা জোনাকৰ
মাজেদি…..
এতিযা এন্ধাৰ
নামে
গোলাপৰ বুকুৱেদি
লোতকেৰে দুগাল
ধোৱাই
No comments:
Post a Comment